Турэц – даўняе мястэчка гістарычнай Наваградчыны, размешчанае ў мiжрэччы Нёмана І Ушы́. Першы пісьмовы ўпамiн пра Турэц змяшчаецца ў Галіцка-Валынскай летапісе 1276 года. У XIV стагоддзі маёнтак знаходзілася ў валоданні князя Уладзіміра Альгердавіча, яго сын Алелька Уладзіміравіч перадаў Турэц з навакольнымі землямі Лаўрышаўскага манастыра.
Першы пісьмовы ўпамін пра Турэц зьмяшчаецца ў Валынскай хроніцы і датуецца 1276 годам, калі галіцка-валынскія князі ў хаўрусе з татарамі выправіліся на Наваградак і Горадню. У XIV стагодзьдзі паселішча знаходзілася ў валоданьні князя У. Альгердавіча. Ягоны сын князь Аляксандар перадаў навакольныя землі Лаўрышаўскаму манастыру.
У XVI стагодзьдзі Турэц атрымаў статус мястэчка, уваходзіў у склад Наваградзкага павету і знаходзіўся ў валоданьні магнатаў Хадкевічаў. Ад гэтага часу тут пасяліліся жыды, якія займаліся пераважна дробным гандлем. Паводле зьвестак на 1717 год жыдоўская супольнасьць Турца плаціла 340 злотых пагалоўнага падатку. З XVII стагодзьдзя ў мястэчку існаваў невялікі касьцёл, збудаваны гетманам К. Хадкевічам. Побач з касьцёлам стаяла царква. Апроч таго, дзейнічала праваслаўная драўляная Юр’еўская царква.
Царква Покрыва Прасвятой Багародзіцы
З XVII стагодьдзя ў Турцыі існаваў невялікі касьцёл, пабудаваны гетманам К. Хадкевічам, побач зь ім знаходзілася ўніяцкая драўляная царква Святога Георгія. Новы драўляны будынак храма быў пабудаваны ў 1747 годзе, але, паколькі царква была невялікай і досыць трухлявай, прыхаджане пачалі збор грашовых сродкаў на пабудову новага храма. 50% было выдзелена з казны царскім урадам (Аляксандрам III). Збор ахвяраваньняў расьцягнуліся больш чым на 10-гадовы перыяд, 1872 па 1886 гады. Увесь гэты час вернікі звозілі на пагост камяні і зьбіралі неабходную суму грошай. Новую пабудаваную царкву ў стылі эклектыкі асьвяцілі ў 1888 годзе.
Каардынаты: 53.526061, 26.312982.
Уваходная брама
